Agadir – Lanzarote

We hebben een heerlijke tijd in Marokko gehad en het is tijd om verder te gaan. Ons volgende reisdoel is Lanzarote. Een tocht van 240 Nm over open zee. Het waait al een paar dagen hard en we krijgen veel buien over ons heen.

Toch besluiten we om in de middag te vertrekken. We hebben de weerkaarten bekeken en de buien trekken weg. Ook gaat de wind in de loop van de avond liggen en als we vanmiddag vertrekken, komen we over twee dagen in de ochtend aan op Lanzarote.

Preparatie

We prepareren de boot en geven aan de douane aan dat we willen vertrekken. Het proces van uitklaren gaat beginnen. Je loopt naar een van de mannen in kostuum en geeft aan dat je wilt vertrekken. Vervolgens word je doorgestuurd naar een collega, die je vervolgens weer doorstuurt naar een volgende collega. Er wordt dan gevraagd hoe laat we precies willen vertrekken. Tja, dat is afhankelijk van hoe snel de customs ons uitklaart. We moeten ook de drone weer terugkrijgen die we in bewaring hebben moeten geven. Dat is lastig omdat die weer opgehaald moet worden bij een depot en dat zouden we zelf moeten doen. Kortom, nogal een gedoe. Uiteindelijk vraag ik het aan de havenmeester en die bemiddelt en zorgt ervoor dat de douane zelf de drone gaat halen.

Als alle papieren klaar en het is tijd om te vertrekken en nemen we afscheid van Edi en Almuth, waar we in zo’n korte periode zo een fijne tijd hebben gehad. Ook onze andere buren Xanti en Jackson van Finding Avalon en de gehele douane zwaaien ons uit. We gaan, ronden de pier en hijsen de zeilen. Voor de zekerheid een dubbel rif en een flink gereefde genua. Het waait nog erg hard buiten de haven. We zetten koers naar Lanzarote en langzaam nemen we afstand van Agadir.

Harde wind

De wind neemt toe. Het is nu een dikke windkracht 5 met uitschieters naar 6. Als we twee uur onderweg zijn, neemt de wind nog meer toe en is nu continue boven de 6 met uitschieters naar 7 tot 8 Beaufort.

De zee wordt hoger en regelmatig slaat een golf over het dek en komt in de kuip. We hebben nog geen zeilkleren aan omdat we veel beter weer hadden verwacht. Het is nu een hele toer om naar binnen te gaan en zeilkleren aan te trekken. We zijn doorweekt en koud. Tot overmaat van ramp ruiken we een penetrante benzinelucht van binnenuit. Dat, in combinatie met de hoge golven, maakt ons misselijk.

Omdat we het niet vertrouwen en de wind steeds meer lijkt toe te gaan nemen, kijken we elkaar weer eens aan en vraagt Mirjam met lijkbleek hoofd “Is het wijsheid om zo door te gaan en nog twee dagen op zee te zitten? Ik heb hier geen zin in.”

We wilden graag vandaag vertrekken om de Zouterik nog te kunnen ontmoeten in Lanzarote. We hebben zo een fijne tijd met Tjaart, Mariska, Linde en Berber gehad dat we graag willen doorgaan. Maar dit is gekkenwerk. Ik had verwacht dat de wind zou afnemen eind van de middag maar dat is niet het geval en we vertrouwen de benzinelucht niet dus besluiten we om terug naar de haven te gaan.

Terug naar Agadir

We keren de boot en gaan nu voor de wind terug richting de haven. Dat is toch nog zo’n drie uur varen maar met de wind in de rug en de golven van achteren is het wel veel beter te doen. We vliegen terug naar de haven en maken goede snelheden Om een uur of 11 ‘s avonds komen we weer terug in de haven van Agadir en meren af. Direct komt de douane aan boord om in te klaren. Gaan we weer het hele proces door met drone inleveren, bootpapieren en een ietwat geïrriteerde douane die niet begrijpt waarom we weer komen inklaren.

Moe gaan we slapen. De volgende ochtend spreken we Xanti en Jackson die ons hebben zien vertrekken toen ze naar de stad liepen gisteravond. Ze hadden medelijden met ons en zagen ons stampen op de golven. Ook Edi en Almuth waren bezorgd. Ze hadden ons de haven zien uitvaren zonder zeilpakken aan (wel met zwemvesten overigens!) terwijl het weer zo slecht was. Weer wat geleerd. Vertrek niet als je zeker bent van het weer. In ons geval hadden we het toch nog een dagje moeten aankijken maar omdat we zo graag onze vrienden nog wilden zien, zijn we te vroeg vertrokken. De benzinelucht die we binnen roken, is trouwens te verklaren. Ik had de reservetankjes in de achterste locker gedaan en die is niet geventileerd. De lucht ging via de achterkajuit de boot in en bleef binnen hangen omdat we de ramen tijdens het zeilen dicht hebben. Nu staan de reservetanks voor in de ankerkluis waar de ankerketting in ligt.

Zo rond de middag vertrekken we en het weer is prima. Er staan nog relatief hoge golven van de storm gisteren maar de wind is goed en we gaan met een flinke snelheid richting Lanzarote. Mirjam lijkt het  Marokkaanse virus van Kiki te hebben overgenomen en voelt zich helemaal niet goed. Ze doet wat nodig is maar brengt het grootste deel van de tijd liggend in de kuip door.

Alle havens zijn vol!

‘s Nachts worden we ingehaald door twee grote cruiseschepen. Dat zijn net kerstbomen in de nacht. Zoveel licht. Ook worden we nog ingehaald door twee snelle catamarans. Ze varen exact dezelfde koers dus die zullen ook wel naar Lanzarote gaan. Het is koud en tijdens de nachtshifts hebben we zeilkleding aan met dikke mutsen en een deken. Het verbaast ons dat het op deze hoogte ‘s nachts nog zo koud kan zijn. De overtocht gaat sneller dan we verwachtten en we komen na twee dagen vroeg in de ochtend aan bij Arrecife.

We roepen de havenmeester op via de VHF dat we de haven in willen, maar die geeft aan dat ze vol zijn. We kijken op de kaart en besluiten dan maar naar het zuiden van Lanzarote te varen, naar Rubicon. Daar is een andere grote haven.

Rubicon is ook vol maar als we even wachten aan de wachtsteiger dan komt er straks een plek vrij. In de tussentijd vullen we de tank met diesel en na een uurtje krijgen we het sein dat er een plek is. Het is door de harde zijwind nog lastig om achteruit de smalle box in te varen en na een mislukte poging lukt het de tweede keer wel en liggen we aan de steiger.

Lanzarote

Het eerste wat we doen als we in een haven liggen, is een goede douche nemen. Dit keer hebben we ook vier grote wassen die we draaien. Ook hebben we zin om na een week tajine eten, weer eens iets anders te eten en we gaan naar het Mexicaanse restaurant in de haven en eten daar heerlijk. Mirjam en ik zijn erg moe naar een dag en nacht doorvaren. Als we terug op de boot komen, vallen we direct in slaap. We hebben het plan om een dag of twee in Lanzarote te blijven en huren een auto om het eiland te verkennen. Wat opvalt is dat er geen hoogbouw is in Lanzarote. Dat maakt het eiland vriendelijk. Wel is er veel toerisme maar geen hoge flats. We rijden naar een van de andere havens en drinken daar een kop koffie. Vervolgens rijden we naar de noordkant van het eiland met uitzicht op het eilandje Graciosa, iets ten noorden van Lanzarote.

Dat eiland stond ook op onze lijst om te bezoeken maar we moeten keuzes maken. Het is een praktisch onbewoond eiland met een baai waar een aantal boten liggen. Toch jammer dat we hier niet naar toe zijn gegaan maar we gaan nog zoveel mooie plekken ontdekken dat we het bij een kijkje vanaf de rots moeten laten. We rijden door het landschap terug richting de haven en gaan nog even boodschappen halen nu we een auto hebben. Met een volgeladen Fiat Panda rijden we terug richting de boot. Gelukkig kunnen we vlak bij de steiger parkeren om de boodschappen uit te laden en naar de boot te brengen. Daarna drinken we een drankje en toasten we op het goede leven!

Het eiland verkennen

Als eerste stop gaan we naar het toeristisch plaatsje El Golfo aan de Atlantische kust. Daar is een lagune langs de kust met prachtig groen water.

We gaan naar een terrasje aan de kust en drinken een cortado. Het is hier eigenlijk te toeristisch en we gaan snel maar weer op pad. Toen we de auto gingen halen, spraken we de dame van het verhuurbedrijf en Mirjam vroeg naar authentieke restaurantjes op het eiland. Ze gaf ons een adres van een restaurantje waar alleen locals komen. Dat is precies waar we naar toe willen.
Restaurant ‘Bar Stop’ is meer een garagebox maar het is helemaal vol en alleen maar locals.

Net als wij binnen komen, gaat er een gezelschap weg en hebben we een tafel voor ons viertjes. Je moet bestellen aan de bar en daar staan verschillende gerechten op de toonbank in grote bakken uitgestald. We kiezen een aantal gerechten. Geen idee wat het is, wat de Spaanse uitleg ging ons iets te snel, maar het smaakt heerlijk. Daarna nog een cortado en we schrikken bij het afrekenen. Het is ongeveer hetzelfde bedrag als vanmorgen toen we een drankje in El Golfo dronken maar nu hebben we er een hele maaltijd voor!

 

Na de heerlijke lunch rijden we naar het nationaal park om naar de vulkanen te gaan. We rijden naar de ingang en willen betalen maar wat blijkt. Je kunt alleen cash betalen en we hebben geen euro’s op zak. Balen! We draaien de auto en rijden verder naar het expositiegebouw aan het begin van het park. Daar leren we meer over het ontstaan van Lanzarote en hoe de vulkanen de Canarische eilanden heeft doen ontstaan. Erg indrukwekkend en leerzaam, zowel voor de meisjes als voor ons.

Vulkanen

De volgende dag gaan we weer vroeg op pad richting de vulkanen. Nu met voldoende cash geld op zak. Het is gelukkig nog niet al te druk en we rijden de weg omhoog richting de vulkanen. Boven aangekomen moeten we de auto parkeren en moeten we met de bus verder.

Met de bus rijden we langs de vulkanen. Het is een smal asfaltweggetje waar de bus maar net doorheen kan maar de chauffeur doet dit meerdere keren per dag en rijdt behendig langs alle obstakels. Het is een indrukwekkend landschap met gestold lava.

Aan de andere kant is het ook een heel saai landschap. Alleen maar zwart. Naarmate we hoger en hoger op de vulkanen komen, wordt het uitzicht ook steeds mooier.

Terug bij het beginpunt zien we ook hoe heet het in de vulkaan moet zijn. Eerst leggen ze hooi in een kuil en na enkele seconden vat de hooi vlam en is het in een minuut weggebrand. Ze gooien water in een gat en wachten dan een tiental seconde en vervolgens komt het water en als stoom weer uitspuiten. In een kuil liggen talloze kippenpootjes te garen op lavasteen voor het restaurant.

Na de excursie rijden we naar Bar Stop om te lunchen. Het is ons gisteren zo goed bevallen. Het eten is weer voortreffelijk en na de lunch rijden we door de wijnvelden van Lanzarote. Omdat het lastig is om iets te verbouwen in Lanzarote worden de wijnranken in diepe kuilen geplaatst waar ze uit de wind staan en volop kunnen bloeien in de zon. De flanken van de bergen zitten vol met kuilen en het is net of je kijkt naar een zwarte golfbal met al die gaten.

Vier sterren zwembad

We gaan de laatste boodschappen doen omdat we nu nog een auto hebben en gaan naar de supermarkt. Het is een Aldi en daar hebben ze afbakbroodjes. Iets wat we de laatste tijd niet meer hebben kunnen krijgen. We rijden terug naar de haven en laden de boodschappen uit. Vanmiddag staat het glippen in een minimaal vier sterren hotel op het programma. Daar gaan we zwemmen.

Er ontstaat een discussie tussen Mirjam en Noor en Kiki en mij. Wij willen naar het vier sterren hotel omdat het makkelijk binnen te komen is. Mirjam en Noor willen weer wat nieuws omdat Mirjam en de meisjes hier gistermiddag ook al even waren geweest en willen nu naar het vijf sterren hotel. We kiezen uiteindelijk voor het vier sterren hotel en gaan heerlijk zwemmen. Na het zwemmen gaan de meiden toch even kijken naar het vijf sterren zwembad en komen beteuterd terug. Dat was pas een mooi zwembad…

 

Vertrek

Na het zwemmen leveren we de auto in en gaan we betalen voor de havenplaats.  We vullen de watertanks weer helemaal en maken ons klaar om te vertrekken naar La Gomera. Daar treffen we onze vrienden van De Zouterik en De Saar. Voordat zij naar via De Kaap Verden naar Suriname varen, willen we hen nog even zien. Het is een tocht van ongeveer 175 Nm Langs Fuerteventura, om de noordkant van Gran Canaria en de zuidkant van Tenerife heen.

We zullen daar 35 uur over doen en willen overdag aankomen dus vertrekken we om een uur of twee in de middag. Er staat niet al te veel wind vanuit het noord-oosten en we hijsen de genaker. We varen langs Fuerteventura en zien in de verte Gran Canaria opdoemen. Je moet hier, als je zeilt bedacht zijn op de acceleratie winden. Tussen de eilanden kan het opeens een stuk harder waaien dan op open zee. Dat komt omdat de wind die over de oceaan waait opeens een eiland met hoge bergen tegenkomt en dan wordt al die wind tussen die twee eilanden door geperst, met een enorme windtoename als gevolg. Vooral tussen Tenerife en Gran Canaria moeten we oppassen voor acceleratie winden, we halen daarom de gennaker er af. Gelukkig gaat dat goed en in de nacht varen we tussen de twee eilanden door.

In de ochtend ronden we de zuidkant van Tenerife en nu is het nog een mijl of twintig tot aan La Gomera.

 

Warm onthaal

In de middag varen we de haven van San Sebastián op La Gomera binnen. Op de steiger staan de bemanning van De Zouterik en De Saar al te zwaaien en we horen getoeter. Wat een warm onthaal!

Er is een plek tussen deze twee boten in de haven en we leggen de boot in de hele smalle haven aan en begroeten onze vrienden. Binnen no-time zit de kuip vol. Hier in de haven liggen meerdere Nederlandse boten en ook zij zijn gezellig komen aanwaaien. Wat een feestelijk onthaal! De komende dagen blijven we hier nog liggen en hebben we nog even tijd voordat onze wegen zich voor langere tijd gaan scheiden.