We zoeken een mooi plekje voor de kust van het eiland Ilha da Culatra. We liggen in een grote baai van het natuurpark Ria Formosa.
Dit is een prachtige baai ten zuid-oosten van Faro en wordt voor de komende dagen ons thuis. Het gebied lijkt op het Waddengebied met een Caribische uitstraling.
Oase van rust
Het lijkt of we 100 jaar terug in de tijd zijn. Vissershaven met kleine kleurrijke vissersboten, een dorpje met eenvoudige huisjes op een zandeiland.
Overal zand en enkele straten van grote betonplaten. Hier straalt echt rust uit. De mensen zijn vriendelijk en doen hun eigen ding. Vaak zitten ze in de tuin onder een afdak en kijken wat er langs hun huis loopt. Ze groeten je vriendelijk.
Zo’n verschil met de drukke steden waar iedereen gehaast is en niemand tijd lijkt te hebben.
Op verkenning
Het eerste wat we doen als we op een nieuwe plek komen is op verkenning uitgaan. Wat is er allemaal te zien, waar is de supermarkt en waar kun je free wifi ‘scoren’. We maken een wandeling door het dorp en bekijken de huisjes.
Het is lunchtijd en we gaan op zoek naar een restaurant. We zien er een paar maar daar zit niemand. Op één plek na. Een snackbar. Die zit vol met locals. Daar gaan we dus ook naar toe. De kaart is in het Portugees en met een paar woorden Engels legt de mevrouw van het restaurant uit dat ze vis en vlees hebben. Wij kiezen voor vis. Omdat ze niet de vis van het menu heeft, laat ze een kommetje zien wat voor alternatief ze heeft. Lijkt ons prima. Ze tikt het in op mijn telefoon en het blijkt zwaardvis te zijn.
Het smaakt voortreffelijk. Na de lunch lopen we nog een rondje door het dorp en gaat terug naar de boot.
Boardwalk
De volgende ochtend hebben de meiden school en na school gaan we naar het strand toe. Daarvoor varen we eerst met de dinghy naar de haven en lopen het dorp door.
Na het dorp gaan we via de boardwalk naar de andere kant van het eiland. De boardwalk is er omdat het eiland hier bij hoogwater onderwater kan lopen. Aan het eind van de boardwalk is er het strand.
Een prachtig strand en er is bijna niemand. Het water is – in tegenstelling tot de Atlantische kust – heerlijk warm en zwemmen is een genot. Mirjam en Kiki spelen beachbal en proberen het all-time record te verbreken.
De volgende dag herhalen we het nog een keer en genieten van het mooie weer. Terug op de boot ligt er nog een klusje wat afgehandeld moet worden.
K** kraan
Sinds een paar maanden vertoont de kraan in de keuken kuren. Als je hem aanzet, komt er na een paar seconde een luchtbel met kracht door de kraan en als je op dat moment iets onder de kraan hebt (een glas of een vieze pan), dan schiet het water met zo’n kracht er door dat je helemaal onder zit. Ik heb er al talloze keren naar gekeken en alles nagelopen, ontlucht, uit elkaar gehaald, nog een keer ontlucht, etc., etc., maar het lukt me niet om de oorzaak te vinden. In een boot-klus-boek heb ik gelezen dat je de druk van het overdrukventiel moet verhogen,
dus dat heb ik gedaan en nu loopt het water direct vanuit de boiler de Blige in omdat de druk kennelijk iets te hoog is. Dus dat moeten we eerst oplossen voordat we kunnen vertrekken. Bij ons wordt de kraan in de volksmond de “K** kraan” genoemd. Deze benaming is door meerdere personen bij ons aan boord overgenomen. Tot op de dag van vandaag achtervolgt de K** kraan ons en heb ik het euvel niet kunnen verhelpen.
Albufeira
We zijn klaar voor vertrek en verlaten met pijn in ons hart het mooie Culatra. Wat een prachtige plek troffen we daar aan. Een oase van rust. We halen het anker op en verlaten de baai met afnemend water en worden door de pieren naar buiten geperst, de Zee van Cadiz op richting Albufeira. Vanavond komen daar Claire en Puck aan die een lang weekend bij ons aan boord zullen zijn. We kijken er enorm naar uit. Het is een lange dag varen en wij zijn allemaal moe. Aan het eind van de dag komen we aan in Albufeira en krijgen een ligplek in de haven aangewezen. Dit is tot nu toe de goedkoopste haven die we op onze reis zijn tegen gekomen.
Het mooie van een haven na enkele dagen ankeren is dat je de boot helemaal met zoet water kunt afspuiten. Daardoor word je verlost van een laag opgedroogd zout wat alles aan de boot kapot maakt. Ook kun je dan de watertanks weer bijvullen en als kers op de taart, een heerlijke warme douche..
Familytime
Het wachten is nu op Claire en Puck die om een uur of tien ‘s avonds met het vliegtuig uit Faro zullen aankomen. Kiki en Noor kunnen niet wachten en we gaan alvast kijken of we ze zien. Eindelijk zien we ze aankomen en gaan we in het donker naar de boot. We gaan een weekend met de meiden langs de kust van de Algarve varen.
Daphne 17 januari 2019
Wat heerlijk! Even kunnen genieten van de “grote” meiden!
Eric 17 januari 2019
Ziet er weer goed uit. Op dr k** kraan na dan. Lekker genieten👍 Groetjes uit Meppel
Corine 18 januari 2019
Weer een mooi verhaal!
En die kraan dan! 😂
Maar ja, als dat alles is lieve mensen……, doe mij dan ook maar zo’n kraan!👍🤪
Groetjes,
Corine
Jacques Becht 18 januari 2019
Geweldig, opnieuw, met allemaal idyllische plekjes en lieve mensen. Tegelijkertijd ben je bezig met een inhaalrace, want jullie zijn allang aan de overkant in het caribisch gebied. Toch? Ik ben dus benieuwd of de kraan nog steeds K** is:). Grote groet, Jacques Becht