Sailing sv Phi

Grenadines – Martinique

Vandaag varen we van Bequia naar Union Island. Union Island is ook onderdeel van St. Vincent and the Grenadines. Het is een mooie tocht met niet al te veel wind en veel zon. We varen langs een aantal kleinere eilanden van de Grenadines en varen in de middag de baai van Union Island binnen. Direct komt er een boatboy naar ons toe die ons graag aan een mooring wil en allerlei waren wil verkopen zoals vis. De boatboy geeft aan dat er een slechte ‘holding’ is en dat je beter een mooring kunt nemen.

Voor anker achter het rif in Clifton Harbour (Union Island)

We slaan beleefd zijn mooring af en varen door de baai in en vinden een prachtige plek vlak voor en achter het rif. Hier liggen we beschut voor de swell en het anker houdt goed.

Clifton Bay, Union Island

Clifton Bay is de baai waar we voor anker zijn gegaan. Er liggen zo’n 20 andere boten in de baai die omringd is door koraal riffen. Ook in het midden van de baai ligt een groot rif, waar we vlak voor liggen. Het water is er zo helder en langs de riffen scheren de kitesurfers over het vlakke water. We gaan met de dinghy aan land en varen naar het dinghydock.

Dinghydock in Clifton

Om de boot aan te kunnen leggen, moet je onder een bruggetje doorvaren en daarachter, helemaal beschut ligt het dock. We gaan aan land en lopen naar het dorp. Het is een prachtig kleurrijk dorpje met één lange straat waar allerlei barretjes en winkeltjes in houten huisjes zijn. Aan het begin van de straat is een pleintje met marktkraampjes waar ze vers fruit verkopen. Het ziet er allemaal erg lekker uit maar ook heel erg prijzig. We lopen door het dorp de heuvel op en na de heuvel dalen we af naar een verlaten strandje.

Een verlaten strand op Union Island

Het is hier zo mooi, de stranden zijn hagelwit en het water azuurblauw met op het strand de mooiste schelpen.

Chillen aan het strandje

We krijgen trek en lopen terug naar het dorp. Daar staat een oude dame achter een BBQ waar kippenootjes op liggen te garen. We bestellen bij haar een heerlijke lunch die we nemen naar een strandje en met onze voeten in het water genieten we van de heerlijke kip met rijsten pasta.

Creoolse kip met rijst

Achter ons is een hotel met een zwembadje en Kiki en Noor maken daar weer heerlijk gebruik van. Dit maal geen vijfsterren resort maar wel even heerlijk plonsen.

Happy Island

Happy Island

In de middag varen we met de dinghy naar het rif. Boven op het rif is een eilandje gemaakt op conch schelpen. Jarenlang zijn de conch schelpen die op de stranden van Union Island aanspoelden, verwijderd en bij het rif gestort. Op het eiland wat daar ontstond is een bar gemaakt en Happy Island gedoopt, the place to be. We komen daar eind van de middag aan en dat is een mooie tijd voor een sundowner.

Happy couple at Happy Island

We bestellen daar een rumpunch en genieten van de ondergaande zon en de kitesurfers die letterlijk over het eiland vliegen.

Kite show at Happy Island

Later op de avond ontmoeten we de crew van Oran Mor, een Schotse familie die ook met de ARC heeft meegevaren. De kinderen mogen helpen met het opruimen van de glazen en verdienen daar nog enkele East Caribbean (EC) dollars en frisdrank mee.

Kiki als barvrouw bij Happy Island

Moeke Phi, hier Phi control, do you read me, over?

De volgende dag gaan we naar een baai aan de andere kant van Clifton Bay, naar Frigate Island. Een heerlijke zeiltocht van anderhalf uur en de meiden zitten op het voordek met de voeten over de reling. Het is een rustige baai waar veel minder boten liggen dan Clifton Bay en we liggen achter een hoge rots. Met ons vijven gaan we aan land en beklimmen de rots met een prachtig uitzicht op de baai en Phi. Britt klimt bijna tot de top. We willen ook nog even aan land voor boodschappen en Mirjam, Britt en Kiki gaan lopend. Zij lopen langs een verlaten opgespoten land waar men ooit is gestart met de bouw van een grote marina. Maar tijdens de bouw is het bedrijf failliet gegaan en is de bouw gestopt. Er ligt nu een wandelpad tussen de mangroven. Noor en ik gaan met de dinghy en met de VHF houden we contact met elkaar, wat een lol. Het is een rustiek vissersdorpje waar ze niet echt ingericht zijn op toeristen. In een plaatselijk winkeltje kopen we wat proviand. Wel moeten we eerst de stof er afblazen, maar we hebben weer cornflakes voor ontbijt. Terug op de boot gaan de meiden met de sup zwemmen.

Sup skiën

We hebben de waterski lijn bij ons en met de dinghy racen ze om de beurt op de sup rondjes om de boot tot het donker wordt. Yiehaa!

Palm Island

Volgende ochtend vertrekken we naar Tobago Cays en willen voordat we daar naartoe varen nog even stoppen bij Palm Island.

Voor anker bij Palm Island

Het hele eiland is een resort. Ook al is het privé terrein, het strand is publiek dus daar willen we naar toe. We ankeren in de luwte van het eiland en gaan met de dinghy naar het strand. Kiki en Noor zwemmen er naar toe met hun bodyboard. Palm Island heeft één van de mooiste stranden die ik tot nu toe heb gezien en het water is heerlijk warm. Tussentijds krijgen we nog een flinke bui over ons heen maar als die voorbij is, is het weer zonnig. Na een verfrissende duik, gaan we weer anker op en varen we naar onze volgende bestemming.

Een verfrissende duik op het strand van Palm Island

Tobago Cays is een marinepark bestaande uit een archipel van vijf eilanden met grote koraalriffen. De eilanden zijn onbewoond en zijn bekend om de vele zeeschildpadden en de prachtige blauwe zee. Voor het rif is het zo ongelooflijk druk dat we tussen twee eilanden iets om de hoek ankeren. Met de dinghy gaan we naar de plek waar de schildpadden zijn. We snorkelen en snorkelen en snorkelen, we zien vissen, een rog en zeesterren, maar geen schildpadden te zien.  Het kan zijn dat de harde wind ons plan een beetje in de weg staat.

Het strand van Tobago Cays

Het is er wel ontzettend mooi, we zien leguanen en in de verte zien we het eilandje Petit Tabac. Dat is één van de locaties waar Pirates of the Carribean is opgenomen. We blijven twee dagen in Tobago Cays en genieten van de prachtige eilandjes en hebben plezier en mooie gesprekken met elkaar.

Salt Whistle Bay, Mayreau

Voordat we teruggaan naar Martinique, willen we nog even zwemmen in een baai. Op het eiland Mayreau ligt een prachtige baai in de luwte, Salt Whistle Bay. In de ochtend komen we er aan en we vinden een ankerplek tussen alle moorings.

Salt Whistle Bay op het eiland Mayreau

Gelukkig op tijd want na een uurtje komen alle charterboten er aan. Vaak grote catamarans van ruim 60 voet. In eens is het druk en Phi ligt helemaal ingeklemd. Wij gaan naar de kant. Er staan een paar barretjes en een kleinschalig resort, wat een relaxte sfeer hangt hier. De locals prijzen hun restaurant aan. Het is hier zo leuk dat we besluiten om er een nachtje te blijven.

De baai links en in de verte de eilanden van Tobago Cays

We reserveren bij één van de restaurants en geven aan wat we willen eten. Vis, vlees of kreeft. Dat geeft het restaurant de tijd om nog op zoek te gaan naar ons gerecht. In de avond komen we terug en met onze voeten in het zand, eten we aan de vloedlijn. Het is vroeg donker en dat geeft het eten iets magisch. In een warme baai in het donker op het strand. Een unieke ervaring.

Met de voeten in het zand, verse vis eten

De volgende ochtend varen we naar Canouan. Een tochtje van twee uur om naar de customs te gaan zodat we het land kunnen verlaten. We gaan voor anker in de baai en Britt en ik gaan naar het customs kantoor. We klaren uit maar we moeten ook naar immigration en dat is nou net aan de andere kant van het eiland bij het vliegveld. Het is een uurtje lopen naar het vliegveld maar al snel stopt er een auto die vraagt of wij een ritje willen. Kost 15 EC Dollar enkele reis. De chauffeur is bereid even te wachten tot we langs immigration zijn gegaan en rijdt ons weer terug naar het dorp. Dit keer via een toeristische route en hij vertelt honderduit over ‘zijn’ eiland. In het dorp gaan we nog even via de bakker en halen we bananenbrood en gewoon brood en daarna gaan we terug naar Phi en halen het anker op. Op naar Martinique.

Martinique

Voor Britt is het haar eerste overnight. Onze route gaat langs de Grenadines, St. Vincent, St. Lucia en dan naar Saint-Anne in Martinique. We varen aan de Caribische zee zijde en varen dan achter de eilanden in de luwte. Dat scheelt een hoop swell. Het wordt een voorspoedige reis en Britt heeft ‘s nachts haar eerste wacht. Ze doet het goed en we zien in de middag de kustlijn van Martinique opdoemen.

De kustlijn van Martinique

Bekend terrein. We varen de baai in en bij de plaatselijke snackbar van Saint-Anne klaren we in. Dit is de goedkoopste inklaring in de Carieb. Kosten: €2!
Mirjam en ik gaan vanavond uit eten. Britt heeft aangeboden om pannenkoeken voor de meisjes te maken, dan kunnen wij even samen op pad. Een intens leven aan boord maakt momenten met ons tweeën schaars.

Pannenkoeken bakken met nicht Britt

Heerlijk even samen en we kiezen een gezellig restaurantje uit aan het water. We eten er heerlijk en gaan moe en voldaan weer terug naar de boot met voor alle drie de meiden een leuk armbandje dat we onderweg hebben gekocht. Ook de meiden hebben het naar hun zin gehad.
Morgen gaan we een baai verderop naar Grande Anse D’arlet. We gaan samen  met sv Fieldtrip, onze Amerikaanse vrienden. Zij vertelden ons dat je daar heel mooi met schildpadden kan snorkelen die tussen de boten zwemmen. We kijken er naar uit!

 

 

Verder Bericht

Vorige Bericht

3 Reacties

  1. Daphne 6 juni 2019

    Weer genoten van jullie verhaal. Veel plezier nog een genieten geblazen!!!!

  2. Paul en Trudy Smits 6 juni 2019

    Heerlijk verhaal weer! we kunnen ze bijna niet meer lezen, we worden zooooo jaloers !! 🙂
    Ga nog maar lekker even zo door!!
    Hartelijke groet!

  3. Jacques Becht 7 juni 2019

    Lieve mensen, wat een geweldige reis. Dat moet een doorlopende indrukwekkende belevenis zijn. Dank voor de mooie verhalen en het delen van al die belevenissen.
    Wij staan op het punt voor 3 maanden de billen op het fietszadel te planten voor een tocht naar Praag en daarvandaan langs de Elbe door Duitsland naar Denemarken. Zo iets. Kan onderweg van alles veranderen. We vertrekken ‘s morgens en weten niet waar we ‘s avonds zullen slapen. Lange leve de vrijheid.
    Volgens mij zijn jullie inmiddels al thuis. Zal wel lastig wennen zijn: huisje, boompje, beestje.
    Grote groet en heel lang nagenieten.
    Angela en Jacques Becht

Laat een reactie achter

© 2024 Sailing sv Phi

Thema door Anders Norén