Islas Cies

Vanmorgen worden we wakker met prachtig weer. De mist van gisteren is verdwenen en langzaam wiegen we op de deining heen en weer. Vandaag gaan we naar Islas Cies maar eerst is er school. In de tussentijd probeer ik het aanvraagformulier in te vullen voor de ankerpermissie bij Islas Cies. Dat lukt niet echt maar met hulp van Mariska van De Zouterik kom ik er eindelijk door en reserveren we een ankerplek voor de komende vier dagen.

Onderweg naar Islas Cies

Na school varen de meisjes mee met De Zouterik en steken Mirjam en ik samen over naar Islas Cies.

Paradijs

Daar aangekomen zien we de schoonheid van het eiland. We hebben er al veel over gehoord. Het is er soms erg druk en lawaaierig van de dagjes mensen die vanuit Vigo naar Islas Cies komen maar dat is vooral het geval in de zomer.

Voor anker bij Islas Cies

Het is er rustig en we gaan in de baai voor anker vlak bij Karakter. Al gauw komt De Zouterik ook bij ons liggen en zijn de kinderen te vinden op en in het water met de sup. Aan het eind van de middag spreken we met zijn allen af op het strand en genieten van de zonsondergang met een drankje waar nog een Nederlandse boot aanhaakt, Han en en Marielle van BenNL. Na een aantal drankjes ontstaat het idee om met elkaar te eten op de Zouterik zodat Berber naar bed kan. Iedereen neemt wat mee en we hebben een gezellige avond met de bemanning van vier boten.

De meisjes hebben spontaan besloten om een slaapfeestje te organiseren en wij worden uit de voorkajuit verbannen. Daar liggen nu vier meisjes. Kiki, Noor, Linde en Madelief. Het is een gezellige boel en slapen komt niet veel terecht.

Slaapfeestje @Phi

Zwaan kleef aan

In de baai komen steeds meer boten te liggen. Achter ons ankeren andere Nederlanders, Laurens en Kitty van Tiago. Een Nederlandse Enclave voor anker. Vandaag verkennen de dames al wandelend het eiland terwijl de mannen druk aan het klussen zijn. Het weer is fantastisch dus einde van de middag nog een klein drankje op het strand.

Beachparty op Islas Cies

Wandeling over het eiland

De volgende ochtend maken we met het gezin een wandeling over het eiland.

Het strand van Islas CIes staat in de top 10 stranden wereldwijd

We lopen een berg omhoog door een bos met eucalyptus bomen. Het ruikt heerlijk. De kinderen hebben als opdracht voor school om een verslag te schrijven over wat ze allemaal zien onderweg.

De baai van Islas Cies

Op de weg terug lopen we via de camping. Op Islas Cies wonen nagenoeg geen mensen. Er staan een paar huizen en er is een kleine camping. Het is een warme dag en als we langs de douches lopen, gaan Mirjam en ik één voor één even douchen. Aan boord is het water schaars en wassen ons op het achterdek met de dekdouche. Even uitgebreid douchen is een genot ook al is het water koud. Je moet er een muntje in doen voor warm water, maar we hebben geen geld bij ons. Maakt niet uit. Het koude water is verfrissend.

Extra kindje in de klas

Het is de laatste dag bij Islas Cies voor ons. Onze ankerpermissie verloopt en het wordt tijd om weer verder te gaan. Morgen komt Gerard uit Nederland naar Vigo dus gaan wij daar naar de haven maar eerst is er weer school voor de kinderen. Vandaag hebben we een extra leerling bij ons aan boord.

De klas wordt groter en groter

Madelief mocht met ons meevaren maar dan moest ze wel haar best doen op school  en dat doen ze alledrie. Na school varen we naar Vigo met weinig wind. De hengel gaat weer uit maar helaas de vissen willen nog steeds niet bijten.

Vigo

We varen de haven van Vigo binnen en direct staat er iemand bij de haveningang te roepen dat de haven vol is en dat we weg moeten gaan. We doen net of we gek zijn en gaan op zoek naar De Zouterik en Karakter die al in de haven liggen. Als we aan de andere kant van de haven zijn, komt er en andere havenmeester na ons toe en geeft ons een prima plek in de haven naast De Zouterik. Prima, wij liggen!

De haven van Vigo

We spuiten de boot af met zoet water want na een paar dagen op zee is alles zout en als dat opdroogt heb je overal zoutkristallen. We vullen de watertanks weer bij en gaan boodschappen doen om de voorraad weer aan te vullen.

Afscheid

Het moment van afscheid nemen is gekomen. Karakter besluit om dezelfde avond al te vertrekken richting Porto. De wind is gunstig en het zicht is goed. Wij blijven nog twee nachten omdat Gerard pas morgen komt. Ook Tjaart en Mariska van De Zouterik blijven nog een nachtje. ‘s Avonds lopen we met zijn allen de stad in en eten op een terras tapas. Het is ontzettend gezellig.

Tapas en popcorn voor de meiden

Nog fijn om elkaar even te zien voordat ook onze wegen gaan scheiden. Zij gaan naar Porto en wij gaan vanaf Vigo in één ruk naar de Algarve. Daarmee slaan we de kust van Portugal over en maken we gebruik van de Portugese Noord om weer wat tijd in te halen.

Het mooie van het cruisersleven is dat je veel nieuwe mensen ontmoet en daar intens mee mooie dingen beleeft. Het moeilijke is dan ook dat er een moment komt dat je weer afscheid moet nemen…

Voor dagelijkse updates,  kun je ons ook volgen op Instagram.
https://www.instagram.com/sailing_phi/

 

10 reacties

  1. Tja, het cruisersleven is eigenlijk een soort expatleven op eigen boot. En daar hoort inderdaad een structureel terugkerend afscheidnemen bij. Zeer hetkenbaar. Maar in het vooruitzicht ligt een terugkerend weerzien en mooie herinneringen ophalen! For rest of your life…

    • En of dat we mooie herinneringen maken. Soms is het zo indrukwekkend dat je geen tijd hebt om alle herinneringen een plekje te geven in je geheugen. De andere kant van afscheid nemen is dat je weer nieuwe mensen leert kennen.

  2. Wat een leuk verhaal weer. Het is leuk om zo een beetje mee te genieten .
    Wie weet ( de kans is klein 🤪) komen we elkaar over twee weken tegen op de Canarische eilanden. Vaar gewoon even langs La Palma😁.
    Goede reis ⚓️

    • Wij gaan waarschijnlijk via Fuerteventura naar Gran Canaria. Vanaf de 15e liggen we daar in de haven van Las Palmas ter voorbereiding voor de oversteek. Zwaai maar vanuit het vliegtuig als je ons ziet zeilen 🙂

    • Afgelopen weken was het weer op het nieuws dat steeds meer gezinnen een jaar of langer op reis gaan. Ook nu weer in deze haven naast ons een Duits gezin. Volgens mij zie je het vaker en vaker gebeuren. Leuk trouwens weer een reactie van jou!

  3. Vooral die AH tas op het strand doet’et hem 🙂
    Stelletje NL’ers op een eiland

    p.s. op verkeerde ‘hier’ geklikt waarmee ik me uitschreef. dus gelijk weer ingeschreven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: