Wij liggen in de haven van San Sebastián tussen De Zouterik en De Saar in. De kinderen vinden elkaar direct en gaan spelen. Ze hebben elkaar echt gemist. Gelukkig zien we elkaar nog voordat onze wegen echt voor langere tijd gaan scheiden. Wij gaan via Gran Canaria direct naar de Caribbean. De Saar en Zouterik gaan via Kaap Verden naar Suriname.
Drukte
In de haven is het een drukte van jewelste. Veel Nederlandse schepen maken zich klaar voor de overtocht naar Kaap Verden. La Gomera is dan een ideale hub om de oversteek te beginnen. Iedereen is op zijn eigen schip bezig met de voorbereidingen. Zeilen worden vervangen, lijnen worden op maat gemaakt voor de komende passaatwinden en watermakers maken overuren. Ik hijs Tjaart meerdere keren de mast van De Zouterik in om een aantal reparaties uit te voeren.
Iedereen is vaste klant bij de plaatselijke supermarkt. De boten worden volgestouwd met voedsel.
Vanaf nu wordt het lastiger om inkopen te doen. Wij wachten er nog even mee omdat we eerst nog naar Gran Canaria gaan. Daar gaan wij foerageren. De Zouterik is bezig met het maken van vers water. Dat gaat via pomp en een membraan waar zout water omgezet wordt in zoet drinkwater. Wij mogen de tanks ook via zijn watermaker vullen. Daar maken we dankbaar gebruik van. Nu hebben we eindelijk weer drinkbaar water uit de kraan. Wat een cadeautje!
Contact met Nederlandse boten
Mirjam heeft met drie Nederlandse boten de whatsapp groep “Sailing with kids” opgezet om contact te houden met de boten met kinderen. Inmiddels zijn er zoveel andere boten aan toegevoegd dat de groep veranderd is in “Sailing Dutchies”. In de haven van San Sebastián liggen zo’n tien Nederlandse boten die een voor een gaan vertrekken. We worden dagelijks uitgenodigd voor een ‘steigerborrel’ en leren zo veel nieuwe mensen kennen.
Kiki en Noor op pad met andere Nederlandse kinderen
De kinderen genieten van hun speelmaatjes en trekken de hele middag met elkaar op want in de ochtend is er eerst school. De hele middag kan er gespeeld worden. Helaas krijgt Noor na Kiki en Mirjam het Marokkaanse virus hier ook te pakken, dus zij is een dag helemaal uitgeschakeld en ligt voor pampus op bed.
Noor ziek op bed
Maar aan aandacht geen gebrek, alle kinderen komen langs op ziekenbezoek. Wij wilden nog een auto huren om het eiland te verkennen maar de kinderen, en ook wij, hebben het zo naar onze zin met elkaar dat we er maar van af zien. Mirjam en ik gaan samen het dorp even in en drinken een biertje op het terras. Het is de eerste keer dat we er samen even op uit trekken. Heerlijk even quality time. Hier in La Gomera wacht Mirjam nog een leuke verrassing. Haar vriendinnen van de Ladies’ Circle hebben geregeld dat de ouders van een van haar vriendinnen, die hier toevallig op vakantie waren, langskomen met een prachtige voordracht van een pre Sinterklaas gedicht.
Een gedicht van de Ladies Circle Meppel
Op die momenten missen we het thuisfront weer even. Gelukkig hebben we hier op La Gomera fijne vrienden om ons heen die dat gemis een beetje minder maken.
Sint Maarten
Het is vandaag de 11e van de 11e en in Nederland betekent dat Sint Maarten. Tot onze grote verrassing vieren ze dat hier ook. Vanavond is er een lampionnenoptocht in het dorp en vanmiddag kunnen de kinderen hun eigen lampion maken van oude waterflessen. De hele middag wordt er geknutseld om een mooie lampion te maken die ‘s avonds mag worden verlicht tijdens de optocht.
Lampionnen maken van oude waterflessen
We lopen een groot deel van de tocht mee maar omdat we nog andere plannen hebben met de drie gezinnen, moeten we halverwege de optocht afhaken.
Het resultaat van een middag knutselen
Het gaat tijd worden om afscheid te nemen. De Zouterik vertrekt morgenochtend en De Saar en wij willen morgenmiddag vertrekken. De Saar naar de Kaap Verden en wij een oversteek naar de zuidpunt van Gran Canaria. Daarom gaan we vanavond met zijn allen uit eten. We hebben bij een leuk Spaans restaurantje in het centrum gereserveerd.
Het wordt een gezellige avond en vinden het allemaal jammer dat onze wegen hier gaan scheiden.
Afscheid
‘s Ochtends is het een drukte van jewelste op de steiger. Iedereen is bezig met de laatste zaken op orde te krijgen. Wij mogen nog de laatste water jerrycans vullen bij de Zouterik. Dinghies worden op dek gelegd en de buitenboordmotoren opgeborgen. Alles wordt zeevast gesjord en dan komt het moment van afscheid nemen.
Afscheid nemen…
We geven elkaar dikke knuffels en hier en daar wordt een traantje weggepinkt. De eerste die vertrekt is de Zouterik en we staan met een aantal families op de steiger als ze wegvaren. We zwaaien met zijn allen en Kiki blaast op de toeter en dan verdwijnen ze achter de brekers en zien we de Zouterik kleiner en kleiner worden totdat ze achter de horizon is verdwenen.
bye, bye, Zouterik
Ook wij gaan ons klaarmaken voor vertrek. Wij vertrekken vanmiddag voor een overnighter naar het zuidpuntje van Gran Canaria. We willen daar morgenochtend aankomen. Nu is het onze beurt om afscheid te nemen. We geven dikke knuffels aan de bemanning van De Saar en dan gooien wij de trossen los en zwaaien tot ook wij achter de brekers verdwijnen richting Gran Canaria.
La Gomera
Accelaratiezones
Direct als we de haven van San Sebastián uitvaren en de zeilen hebben gehezen, voelen het effect van de accelaratiezone. De wind neemt tussen de twee eilanden La Gomera en Tenerife toe van 15 knopen tot ruim 30 knopen. Ook de golven zijn hoog. Gelukkig hebben we de wind in de rug en maken we een mooie snelheid richting de zuidkant van Tenerife. De trip is ongeveer 80 Nm lang (dat is 150 kilometer). Met een gemiddelde snelheid van 6 knopen, doen we daar 16 uur over. Na een paar uur naderen we de kust van Tenerife.
Zonsondergang voor de kust van Tenerife
Het wordt al donker en we eten met zijn viertjes buiten in de kuip. Daarna gaan de meiden naar bed en begint de wacht voor Mirjam. Ook ik ga slapen. Onder de kust van Tenerife neemt de wind af en draait die meer naar het noordoosten. Daarom varen we niet meer voor de wind maar hoog aan de wind. Na het ronden van de zuidkust van Tenerife, varen we richting Gran Canaria. Eerst steken we de drukke shippinglane over tussen de twee eilanden. Dat is het traject waar alle grote schepen varen. Daar passeren we een imposant verlichte cruiseschip. Dat lijkt wel een kerstboom, zo veel lichtjes. Tussen Gran Canaria en Tenerife neemt de wind weer toe tot stormachtig. De voorspellingen hadden een lichte bries van 15 knopen voorspeld (windkracht 4) maar deze wind neemt toe tot bijna windkracht 8. Ook de golven nemen toe en we stampen tegen de golven in richting Gran Canaria.
Zuidpunt van Gran Canaria
In de ochtend komen we aan in de haven van Pacito Blanco.
Einde Deel 1
In de haven ontmoeten we de eerste ARC boot, de Rum Truffle of London. Zij staan op het punt om te vertrekken richting de haven van Las Palmas. Het is een Engels stel en zij helpen ons door de landvasten aan te pakken en we maken een praatje. Boten die meevaren met de ARC kun je makkelijk herkennen door de grote vlag in de mast. We checken in in de haven en spuiten de boot af met zoet water. Op het dek liggen meerdere vliegende vissen en zelfs een inktvis die Mirjam met een gil overboord gooit. Na een dag zeilen op zoutwater, wordt alles bedekt met een laagje zout wat veel roest veroorzaakt. Na de grondige schoonmaak, doen we het even rustig aan. Mirjam heeft even rust en ruimte nodig en blijft op de boot en Kiki, Noor en ik gaan op zoek naar een winkel en scoren een heerlijk ijsje. We blijven een dag hier en gaan morgen door naar Las Palmas. Er is hier ook niks te beleven. De volgende ochtend vertrekken we vroeg voor de laatste etappe van ruim 30 mijl naar Las Palmas.
Een tocht van 6 uur. Het is prachtig weer en we hebben een zuidelijke wind, wat redelijk uniek is hier. Met de wind mee varen we langs de kust richting het noorden. We ronden Punta de Maspalomas.
Punta de Maspalomas
Hier liep ik tijdens mijn eerste vakantie met mijn toenmalige vriendinnetje over het strand. Toen wist ik niet dat ik 30 jaar later met onze eigen boot hier zou varen. De tocht verloopt verder goed en we maken haast om een beetje op tijd in de haven van Las Palmas aan te komen. Als eerste willen we de boot helemaal aftanken. Nu kan dat nog. Bij vertrek is dat niet meer te doen met 150 boten die allemaal gelijk de haven uit gaan varen. Mirjam checkt ondertussen in bij de haven waar zij contact heeft met Andrea van Fieldtrip, een Amerikaanse boot met kinderen.
De haven van Las Palmas met versierde boten van de ARC
We krijgen een plekje aan de kindersteiger en varen naar de steiger. We hebben een van de mooiste plekjes aan het eind van de steiger met een langssteiger.
De kindersteiger in Las Palmas
Hoe toevallig, naast Fieldtrip dus we worden meteen welkom geheten. Wij zijn er. We hebben het doel van het eerste deel van onze reis gehaald…