Puerto Rico – Deel 2

Voor de tweede keer steken we de Pasaje de Vieques over. Deze keer is het prima weer en met een lekker windje en een korte deining, varen we naar de vertrouwde haven Palmas del Mar bij Humaco.

Van Vieques naar de haven in Humaco, Puerto Rico

Daar staat aan de steiger al Salvador te wachten, die ons gastvrij onthaalt en helpt om de boot aan te leggen.

Op excursie

Kiki en Noor weten de weg in de haven en hebben weer aansluiting met Lulu een meisje uit de US die al langere tijd met haar ouders en zusje in de haven liggen. De ouders van Lulu hebben een grote catamaran met… een watermaker! Vorige keer dat we hier lagen, hebben we al gebruik gemaakt van hun diensten om onze jerrycans bij te vullen (80 liter drinkwater!). Ook nu weer mogen we langskomen met onze jerrycans. Salvador haalt de jerrycans op met de golfcart en rijdt ons naar de catamaran en later weer terug naar de boot met de volle jerrycans.

Cueva del Indio

Morgen en overmorgen gaan we op pad met de auto en gaan Puerto Rico verkennen. Die ochtend halen we de auto op en gaan we richting San Juan. We rijden langs de noord kust richting Arecibo. De Atlantische kust is ruig en je ziet er weinig stranden. De branding is hier ook hoger en beukt tegen de rotsen.

De Atlantische kust van Puerto Rico

We stoppen bij Cueva del Indio, waar oude rotsen met spelonken waar rotstekeningen achtergelaten zijn door de oorspronkelijke bewoners. We wandelen langs de rotsen en kijken uit over de oceaan. Onze gedachten gaan over dat wij hier straks ook weer zeilen, op onze weg terug naar huis… Gelukkig is het nog niet zo ver en genieten des te meer van de ruige natuur.

De geur van verse mango’s

Na het uitstapje aan de kust gaan we landinwaarts op weg naar de watervallen van Gozalandia. Langzaam gaat de weg omhoog en wordt het landschap heuvelachtiger. We hebben honger gekregen en gaan op zoek naar een eetgelegenheid die we niet vinden. Daarom stoppen we bij een supermarkt en halen daar wat broodjes en drinken en eten die onderweg op. Het wordt al later en we willen echt de watervallen nog zien. We slingeren omhoog in de groene natuur. Bij iedere bocht staat er wel een immens hoge mangoboom.

Bij iedere bocht een mangoboom met rijpe mango’s op de grond

De hele weg is bezaaid met platgereden mango’s en in de berm liggen nog prima eetbare mango’s. Af en toe stoppen we om onze voorraad mango’s aan te vullen. De hele weg ruikt zoet naar verse mango’s.

Gozalandia Watervallen

Vlak voor San Sebastian zijn de Gozalandia watervallen. Het is een mooi park en we lopen de trap naar beneden tot we bij een stroompje komen. We lopen stroomopwaarts en zien dan de hoge waterval. Onderaan de waterval is een meertje waar veel Puertoricanen zitten te genieten van het mooie weer en het koude water. De plaatselijke jeugd springt en duikt van de top van de waterval zo’n 10 meter naar beneden. Soms lijkt het alsof ze niet meer bovenkomen maar dan zijn ze onderwater naar een grot gezwommen en blijven daar een tijdje totdat er een paar mensen paniekerig reageren. Dan komen ze weer breedlachend boven water.

Gozalandia Watervallen

De meiden springen in het ijskoude water en Mirjam en ik wagen het met onze voeten. Wat mij opvalt is dat er veel vissen zwemmen. Hoe zijn die hier op deze hoogte gekomen? Na het meertje is er namelijk maar een heel klein stroompje wat steeds verder naar beneden gaat. We zitten op een paar honderd meter hoogte en het lijkt mij sterk dat de vissen hier helemaal naar boven gezwommen zijn.

Haciënda Juantia

Na de verfrissing stappen we weer in de auto en willen naar Rincon rijden. Het westelijkste puntje van Puerto Rico en een surfoord. We zien dat het al snel later wordt en willen voor het donker is bij onze AirBnB zijn. Mirjam heeft een prachtige locatie gevonden bij het plaatsje Maricao. Iets landinwaarts. Een strategische stop op onze rondrit omdat daar ongeveer de Ruta Panoramica begint. Het is nog even lastig zoeken en als het echt donker begint te worden komen we bij Hacienda Juanita aan.

Haciënda Juanita, Puerto Rico

Het is een koffie haciënda wat omgebouwd is tot hotel. Het gebouw laat nog heel goed de rijke 19e eeuw zien van de koffie productie in Puerto Rico. Het gebouw ligt op zo’n 800 meter hoogte en vanaf het grote balkon heb je een prachtig uitzicht over de vallei en de koffieplantages.

Genieten van het prachtige uitzicht vanuit de Haciënda

Het is al laat en we besluiten om pizza te halen en op het balkon met het prachtige uitzicht op te eten. Noor en ik rijden naar Maricao en gaan op zoek naar een pizzeria. Op het balkon genieten we van het geluid van de vogels, de stilte en de pizza.

Ruta Panoramica

De volgende ochtend ontbijten we in de koffieshop van de Haciënda en drinken natuurlijk een kop lokale koffie. Die smaakt heerlijk, zeker ook omdat we ondertussen genieten van het prachtige uitzicht over de plantages. Na het ontbijt en de koffie pakken we de spullen in en rijden we richting de Ruta Panoramica. Deze route gaat van west naar oost en onderweg ga je door mooi natuur. Voordat we op de Ruta Panoramica komen, rijden we het dorp uit. Daar rijden we al direct de verkeerde kant op maar snel vinden we de juiste weg en draaien de Ruta op.

Twee klimaten, één prachtig land

Puerto Rico ligt in de tropen. In het noorden en in de bergen heerst een tropisch regenwoudklimaat en in het zuiden het moessonklimaat. Bij een tropisch regenwoudklimaat valt het hele jaar door meer dan 60 mm neerslag. Bij een tropisch moessonklimaat is dat in sommige maanden minder. De seizoenen verschillen niet sterk van elkaar en de gemiddelde temperatuur is het hele jaar door 27 °C. Het zuiden is warmer dan het noorden en de temperatuur in de bergen is lager dan het gemiddelde.

het prachtige Karstgebergte

Puerto Rico is een uniek land met twee tropische regenwouden en prachtige bergen en natuur. In het noorden vind je het Karstgebergte. Een grillig gebergte met veel uitgesleten grotten en in het midden komen we de Cordillera Central tegen. Dit groene gebied is zeer heuvelachtig en bevat prachtige hoge punten waar je prachtig over het land uitkijkt.

Mango’s en bananen

Onderweg komen we bij iedere bocht bananenbomen en mangobomen tegen.

Overal waar je kijkt, zie je mangobomen

Het is niet altijd duidelijk of de bananenbomen van iemand zijn. Meestal is het duidelijk maar soms ook niet. We vinden in een bocht een eenzame en verlaten bananenboom met een grote tros bananen. Ik stop de auto en haal mijn mes uit de achterbak en loop behoedzaam naar de tros en kijk om me heen of ik iemand zie. Niemand te zien.

Houd de dief!

Met een ferme hak, kap ik de tros van de boom en ren met de tros onder mijn arm terug naar de auto en stop hem in de achterbak en gooi direct de klep dicht. Pffff.  Niemand heeft het gezien. Ik kan de tros achter aan de radarpaal monteren en dan hebben we de komende dagen vers fruit.

Prachtige natuur

Ondertussen slingeren we door de prachtige natuur.

Overal waar je rijdt, is het groen

We gaan hoger en hoger de bergen in en de wegen worden smaller en slechter. Soms moet je echt slalommen om de gaten in het wegdek. Een déjà vu komt bij ons op van onze avontuurlijke off-road tocht door de woestijn met de Clio in november vorig jaar.  We rijden inmiddels op ruim 1.000 meter hoogte en het wordt kouder en mistiger. We stoppen langs de weg en kijken uit over de baai waar we vorige week mijn verjaardag hebben gevierd. Daarna dalen we weer af en gaan richting het zuiden van het eiland. Even voorbij het dorp Yauco rijden we het droogwoud Bosque Estatal de Guánica in.

Toeren door het droogwoud van Puerto Rico

Het verschil met een regenwoud is dat er in het droogwoud periode met grote droogte heersen. je ziet ook andere vegetatie zoals loofbomen. Het is een erg kwetsbare natuur en we genieten ervan terwijl we er doorheen rijden. Dit is zoals we de Carieb eruit moet zien. De meeste gebieden waar we hiervoor zijn geweest zijn ernstig beschadigd door de hurricanes. Hier niet. Je rijdt echt door een oerwoud heen. Het is onbeschrijfelijk mooi.

Reddingsactie in Adjuntas

Halverwege de dag rijden we het stadje Adjuntas binnen en parkeren de auto in het centrum. Daar is een groot vierkant plein en er omheen vindt het plaats. Ik probeer voor de zoveelste keer wat euro’s om te wisselen voor dollars, maar ook hier slagen we helaas niet. Als we willen wisselen, moeten we naar Ponce rijden, zo’n 25 kilometer verderop. Nou, laat maar, we gebruiken de creditcard vandaag wel. Terwijl ik in de rij stond om te wisselen, waren Kiki en Noor bezig met een reddingsactie. Op het plein waren twee kuikentjes in een put gevallen en nu proberen ze die eruit te halen.

Eén van de geredde kuikentjes

Met behulp van twee sterke mannen, die de putdeksel weghalen, lukt het om de kuikens uit de put te krijgen en te herenigen met hun moeder. Moeder en kuikens hobbelen vervolgens weer verder over het plein. Kiki en Noor glunderen om hun heldendaad. Van die reddingsactie hebben we honger gekregen en daarom gaan we op zoek naar een restaurantje. We vinden er eentje halverwege een zijstraat. Een gezellig restaurant wat goed bezocht wordt door de lokale bevolking. Daarna eten de meiden een ijsje op het plein.

Koffie en een ijsje op het plein van Adjuntas, Puerto Rico

Wij nemen een kop verse koffie en genieten in het zonnetje van het mooie uitzicht.

Homedepot

Wij vervolgen onze weg en na een lange dag rijden over de Ruta Panoramica, zijn we moe en voldaan. Voordat we naar de haven rijden, gaan we nog naar het winkelcentrum in Caguas. Bij de homedepot (een Amerikaanse bouwmarkt) moet ik nog wat spullen halen. Onder andere een draadloze haakse slijper. Die stond al langer op mijn verlanglijstje. In geval dat de mast overboord gaat, heb je een haakse slijper nodig om de stagen door te slijpen. Doe je dat niet, dan bestaat de kans dat de mast een gat in de romp maakt en dan ben je nog verder van huis. Hopen maar dat we die nooit nodig zullen hebben. Toch geeft het een veilig gevoel dat we die toch hebben in het geval van nood. Na ons bezoek aan de homedepot rijden we huiswaarts. Laat komen we terug in de haven.

Op pad met Gepetho

we hebben nog een dag een huurauto ter beschikking en vandaag hebben we afgesproken met de bemanning van Gepetho, Sascha, Bianca, Julius en zijn broer. We gaan naar het regenwoud naar een grote waterval waar je vanaf kunt glijden. Via landweggetjes gaan we steeds hoger het gebergte in op zoek naar de waterval. Halverwege de weg komen we de auto van Gepetho tegen. Helaas is de waterval afgesloten en daarom gaan we naar een andere waterval aan het begin van het park. Via een mooie wandeling door de natuur komen we bij een meertje uit.

Onderweg in het regenwoud naar een meertje om te zwemmen

Daar gaan we zwemmen. Het water is ijskoud en verfrissend. Na de wandeling gaan we naar Fajardo, de haven waar de Gepetho ligt. We gaan met de twee gezinnen op het terras lunchen. Tijdens de lunch bespreken we de komende overtocht naar Bermuda. Gepetho twijfelt nog of zij direct naar de Azoren varen of dat ze ook een tussenstop in Bermuda gaan maken. Dat ligt aan het weer en de verwachtingen. Wij gaan in ieder geval naar Bermuda omdat we daar Angela oppikken die dan met ons mee gaat zeilen naar de Azoren. We besluiten wel om gelijk te vertrekken en onderweg contact te houden. Het is een lange reis van ongeveer 900 Nm wat neer komt op 8 dagen zeilen. Terwijl we dit bespreken kruipt een aantal reuze leguanen langs onze tafel.

Grote leguanen op het terras

Laatste voorbereidingen

Na de lunch gaan we foerageren bij de Econo. We hebben voor ongeveer vier weken aan eten nodig.

Foerageren voor onze overtocht

Met een auto propvol geladen met boodschappen tassen, keren we terug naar de boot en bergen alles op.

Alle voorraden zijn weer aangevuld.

Nu nog diesel halen. ‘s Avonds rijd ik met jerrycans naar de benzinepomp om diesel te tanken. Vervolgens de jerrycans naar de boot te tillen en te legen in de tank. Daarna opnieuw met de auto naar het tankstation om het ritueel te herhalen. We hebben nu genoeg diesel om een deel op de motor te varen, mocht de wind wegvallen. Als laatste kloppen we aan bij de ouders van Lulu om drinkwater bij te vullen vanuit hun watermaker en we zijn klaar om te gaan. Mirjam klimt de mast in om op 18 meter hoogte een nieuwe spinakerval te zetten. Het is niet de eerste keer dat Mirjam de mast in klimt. Een tijdje geleden heeft ze het ook geprobeerd maar vond ze het welletjes na de eerste spreader. Maar Mirjam zou Mirjam niet zijn als ze het niet toch wilde overwinnen. Met gevaar voor eigen leven hijsen we haar via een andere val omhoog.

Mirjam in de mast op 18 meter hoogte…

Vol trots komt ze daarna weer beneden met de andere uiteinde van de val. Wij kunnen de genaker weer gebruiken. Mirjam kookt nog twee maaltijden voor de eerste avonden zodat we die alleen nog moeten opwarmen en ik controleer de boot en maak haar klaar voor vertrek.

Adios Puerto Rico

Bijna een maand hebben we kunnen genieten van de prachtige natuur van Puerto Rico en de Spaanse Maagdeneilanden. Wat is dit een mooi land met vriendelijke mensen en prachtige natuur. We hebben stranden gezien, grillige rotskusten, bergen, watervallen, een regenwoud, een droogwoud een mooie historische stad en veel, heel veel plantages. Puerto Rico is zeer zeker de moeite waard om een keer te bezoeken. De mensen zijn vriendelijk en behulpzaam en je ziet veel terug van de oude Spaanse cultuur vermengd met Amerikaanse invloeden. Wij zijn van Puerto Rico gaan houden en zullen met pijn in ons hart afscheid nemen.