Spanish Virgin Islands

Na het uitklaren op de USVI verlaten we St. Thomas en zetten we koers naar Puerto Rico. Op naar een nieuw te ontdekken land. We willen de komende tijd de Spaanse Maagdeneilanden gaan verkennen en onze eerste bestemming wordt Culebra. Daar kunnen we inklaren. Voordat we daar aankomen, moeten we ons melden bij de autoriteiten en onze gegevens doorgeven. We doen dat via de satelliettelefoon. De customs medewerker vraagt ons de hemd van het lijf en dat gaat niet met de efficiëntie en helderheid zoals we dat gewend zijn.  Na een half uur aan de telefoon is het nog steeds niet klaar en  vraagt Mirjam of ze via de mobiele telefoon terug mag bellen want zo jagen we ons tegoed voor de satelliettelefoon erdoor heen. Mirjam zit dan nog eens bijna een half uur aan de telefoon maar dan eindelijk zijn al onze gegevens letter voor letter gespeld en genoteerd en mogen we Ensenada Honda binnen varen, de baai bij Culebra. Wel met de boodschap om ons morgen bij de customs te melden op het vliegveld.

Culebra

Via een smalle doorvaart met aan beide kanten gevaarlijke riffen, varen we de grote baai binnen en gaan voor anker bij het dorpje.

Het dorp Culebra, Puerto Rico

We blijven vanavond aan boord en gaan morgenochtend naar het vliegveld om in te klaren. Wat een verschil met BVI en USVI. Hier zie je nagenoeg geen charters en de boten zijn hier ook beduidend kleiner. Culebra is een eiland ten oosten van Puerto Rico en is ongeveer 11 bij 8 kilometer. Het is een eilanden archipel bestaande uit 23 eilanden. Het leven is er gemoedelijk en de volgende ochtend gaan we bij de dinghy dock naar de kant en lopen naar naar het vliegveld om in te klaren.

Onderweg naar het vliegveld om in te klaren

We krijgen daar een permit voor Puerto Rico maar moeten ons bij iedere beweging melden bij de customs om onze locatie door te geven.

Wachten bij het customs kantoor tot ze open gaan

Vanaf het vliegtuig lopen we door het dorp en wisselen eerst wat geld en halen wat boodschappen.  Culebra heeft een klein dorp met een groot ferrydock voor de vele toeristen vanuit Puerto Rico die dagtochtjes maken naar de prachtige stranden. ‘s Middags drinken we een drankje bij de bar van de dinghy dock. Maken gebruik van de gratis wifi om alle berichten te downloaden en mails en WhatsApp te versturen.

Internetten bij bar Dinghy Dock

Er zwemmen grote tarpons langs de kant. Iedereen die klaar is met eten, mag de etensresten daar in het water gooien. De tarpons vinden dat heerlijk en liggen daar de hele dag op te wachten. ‘s Middags ga ik op zoek naar een bedrijf die gasflessen kan vullen, maar helaas op heel Culebra is er niemand die onze flessen kan vullen.

Culebrita

De volgende ochtend varen we naar Culebrita (vertaling: Kleine Culebra), waar we een paar dagen willen blijven liggen.

Onderweg naar Culebrita

Culebrita is een onbewoond eiland met één van de mooiste baaien van de regio en daar varen we nu naar toe. Het is er rustig. Er liggen zo’n zes boten en we vinden een mooi plekje in het midden van de prachtige baai.

De baai van Culebrita

Voor ons ligt een Amerikaanse zeilboot met bemanning. De captain maakt foto’s,  maakt er ook een paar van ons en vaart dan naar ons toe en vraagt ons email adres. Een paar dagen later krijgen we de foto’s toegestuurd.

Foto is door de captain van het schip voor ons gemaakt

De baai van Culebrita is groot maar toch vindt een charter boot het nodig om precies achter ons het anker uit te gooien. Waarom direct achter ons, denken we, daar houden we niet van. Gelukkig houdt hun anker niet en ze zoeken iets verderop een plekje en wij hebben weer uitzicht. Later op de dag varen we naar het strand en verkennen we het land. Iets verderop zijn ‘natural baths’. Het zijn eigenlijk rotsen waar de zee binnenstroomt en bij eb blijft het water staan.

Natural baths, Culebrita, Puerto Rico

Het water is heerlijk warm en nemen alle vier een bad. Terwijl de kinderen lekker in het water spelen, lopen Mirjam en ik de heuvel op om het eiland te verkennen. We hebben een prachtig uitzicht op de baai en in de verte zien we aan de ene kant St. Thomas liggen en aan de andere kant Puerto Rico. Als we weer terug zijn bij de meiden, komt de charterfamilie net aanlopen. Zij gaan ook naar de baden. We raken in gesprek en ze vragen ons honderduit over onze reis. Het zijn twee Amerikaanse stellen met een meisje in de leeftijd van Kiki. Superleuke mensen, daar waar we eerst nog een andere mening hadden toen ze vlak achter ons het anker lieten vallen. Zo zie je maar, niets is wat lijkt. Als we weer teruglopen naar de dinghy vragen de meiden of ze met Hayden mogen spelen. Ze gaan zwemmen, koekjes bakken en spelen spelletjes aan boord

Kiki en Noor zwemmen met hun nieuwe vriendinnetje Hayden

Nieuwe vrienden

Eén van de Amerikaanse dames was plan om conch klaar te maken en na de wandeling is zij het water ingedoken om een een schelp op te duiken. Conch is  een verzamelnaam voor verschillende soorten schelpen die in het Caribische gebied te vinden zijn.

Een opgedoken conch

Het zijn die prachtig, glanzende roze schelpen waarin zich een slak, een weekdier bevindt dat eetbaar is. Omdat Mirjam zich al een paar maanden afvraagt hoe je die schelpen klaarmaakt, was ze uitgenodigd te komen kijken.

Het vlees van de conch

Uiteraard word haar meteen een biertje aangeboden en raken ze gezellig aan de praat. De drie meisjes en ik haken later ook aan en het mondt uit in een lange gezellige avond met veel lol. Het ene stel komt uit Manhattan, New York en het andere stel woont in het zuiden van de USA. De dames zijn studievrienden en hebben ooit het idee gehad om een fitnessbedrijf op te zetten, gebaseerd op het zeilen, waarbij je aan lierhendels moet draaien of een zeil moet hijsen. Hun slogan was “Work your aft off”. Ze hebben zelf T-shirts en stickers. Naarmate het later wordt hebben we prachtige plannen om Fitsail Europe op te gaan zetten en dan onze jaarlijkse boardmeeting hier in Culebrita te houden. Helaas gaan zij de volgende ochtend alweer vroeg weg en we zwaaien ze uit met onze nieuwe Fitsail T-shirts aan.

Fitsail: “Work your aft off”

Wat een bijzondere ontmoeting en wat een leuke mensen! Wij blijven nog een paar dagen genieten van de prachtige baai en Mirjam en de meisjes verkennen vandaag al snorkelend de onderwaterwereld. Ze zien veel conchs en zeeschildpadden. Wanneer ze terugkomen zijn ze helemaal hyper want er ligt een haai onder de boot, een blacktip reefshark. Ongevaarlijk weliswaar maar schrikken is het wel want toen ze hem zagen, moesten ze nog aan boord klimmen vanuit het water.
De volgende dag gaan we de berg op naar de top waar een vervallen vuurtoren staat.

Lighthouse op top van Culebrita

We lopen door de bush bush omhoog en hebben een prachtig uitzicht vanaf de top.

Uitzicht vanaf de top van Culebrita

Het is inmiddels weekend en de drukte in de baai neemt toe. Veel schreeuwerige muziek uit de boxen van de speedboten. Het wordt tijd voor ons om verder te gaan.

Flamenco Beach

Vandaag gaan we ankerop en we willen naar de andere kant van Culebra. Daar schijnt één van de mooiste stranden van de Carieb te zijn. We varen de baai uit waarbij we moeten oppassen voor de ondieptes om ons heen. Na de baai varen we langs de kust van Culebra en aan de andere kant zien we het eiland Cayo Norte liggen. Ook daar is het mooi ankeren, maar helaas de tijd ontbreekt om alle mooie plekken te bezoeken. Terwijl we verder varen passeren we een squall met een enorme hoeveelheid regen.

Een squall met heel veel regen

Gelukkig hebben we de biminitop op en kunnen daaronder schuilen. Zo snel als de regen komt, zo snel is die ook verdwenen en de zon komt weer tevoorschijn. We varen richting de noord-west punt van Culebra en zakken vervolgens af naar het zuiden. Daar varen we de baai Punta Tamarindo Grande binnen. Er liggen een paar dagcharterboten aan de mooring en we nemen de meeste buitenste mooring waar het nog diep genoeg voor ons is. Na een uurtje gaan de charters weg en liggen we er helemaal alleen. Wat een mooi plekje.

Punto Tamarindo, Culebra, Puerto Rico

Het is een daymooring, maar we blijven hier lekker liggen vannacht Het is een prima plek. De volgende ochtend gaan we met de dinghy naar land en we hiken naar de andere kant van het schiereiland.

Op naar Flamenco Beach aan de andere kant van het schiereiland

Daar ligt Flamenco Beach. Het is er inderdaad mooi maar ook enorm druk en zoals we inmiddels gewend zijn van de Puertoricanen gaat dat ook gepaard met Latijns Amerikaanse muziek die luid uit vele boxen klinkt. De bevolking hier houdt van gezelligheid en trekt er s weekends op uit met koelboxen vol eten en drinken. Het is warm en we gaan even zwemmen in het warme water. Daarna lopen we langs het strand. Op de Spaanse Maagdeneilanden heeft het Amerikaanse leger jarenlang geoefend en overal zijn stukken land afgesloten voor het publiek in verband met onontplofte granaten. Hier op het strand en half in het water staat nog een tank.

Verlaten tank op het prachtige strand van Flamenco Beach, Culebra

We gaan er even kijken en lopen daarna via de camping weer terug. Op de camping zien we een buitendouche met vier douches. Genoeg voor ons viertjes. Mirjam heeft in de rugzak altijd shampoo bij zich en we genieten van het frisse zoete water. Wat een genot zo’n douche tussendoor. Tegenover de douche zien we een papayaboom met grote papaya’s. We plukken er een paar tot de rugzak vol zit en gaan dan terug naar de boot.

Vieques

Na een heerlijke dag met lange wandeling en bezoek aan het strand is het tijd om het volgende eiland te gaan bezoeken. We steken de Sonda de Vieques over en varen om de oostkust van het eiland Vieques heen, op zoek naar een mooie ankerplek. Die vinden we in de Ensenada Honda. We moeten enorm oppassen want in het midden van de baai is een ondiepte en we hebben maar enkele centimeters onder de kiel. We varen zo langzaam als mogelijk de baai in en Mirjam staat voor op de boot om te kijken of er ondieptes voor ons liggen. We passeren de ondiepte en hebben gelukkig genoeg ruimte onder de kiel en varen verder de baai in. Altijd weer een spannend moment, maar zo kom je wel op de mooiste plekjes. Halverwege de baai kunnen we niet voor anker omdat er nog veel bommen liggen en als je daar met je anker achter komt… Aan het eind zoeken we een mooi plekje en gaan voor anker. We liggen helemaal in de luwte van het eiland. Het water is helemaal vlak en de boot ligt stil.

Ensenada Honda, Vieques bij zonsopgang

Dat is uniek en hebben we nog niet meegemaakt. Die nacht slapen we ook heerlijk. Geen geschommel en geen lawaai. Het is hier doodstil. De volgende dag varen we met de dinghy door de mangrove.

Mangrove op Vieques, Puerto Rico

Er ligt een beschadigde zeilboot zonder mast in de mangrove. Waarschijnlijk het resultaat van de hurricane.

Verlaten boot, beschadigd door de Hurricane van 2017

We varen door tot we niet meer verder kunnen en gaan dan terug aan boord. De volgende ochtend is Mirjam vroeg wakker en ziet de zon opkomen. Het water is compleet vlak en af en toe ziet ze de rugvin van een haai die boven water uitkomt. Wat een prachtplek heeft Mirjam weer gevonden. Zij is degene die iedere keer weer research doet en met de mooiste ankerplekken komt.

Esperanza

We varen verder langs de kust van Vieques en gaan bij het plaatsje Esperanza voor anker.

Er wordt in de pilots gewaarschuwd dat het hier niet altijd veilig is en je goed moet oppassen voor diefstal van dinghies en motoren. Onze dinghy en buitenboordmotor Eliott zullen ze niet stelen. De shifter is inmiddels afgebroken en als je de motor in zijn vooruit wilt zetten, heb je een steeksleutel 14 nodig en die neem ik mee in de rugzak als we aan land gaan. Esperanza is een pittoresk dorpje met een lange boulevard en uitzicht op de baai.

De baai van Esperanza, Vieques

Lopend over de boulevard gaan we op zoek naar een plek met internet om onze berichten op te halen en updates te posten. We lopen langs de restaurantjes en komen in gesprek met een hostess van één van de restaurantjes die ons vertelt wat er allemaal te doen is in de omgeving. Er is vlakbij een bioluminicerende baai waarover we vooraf ook al hadden gelezen. In die baai groeien algen en als het donker is, zie je een magische show.

Mosquito Bay

De bioluminicerende baai is net om de hoek waar we voor anker liggen. Het is te ver om met de dinghy te gaan dus gaan we met Phi naar de ingang van de baai. Het is een smalle baai met een groot rif er voor. Er is maar weinig ruimte om voor anker te gaan en als de wind gaat draaien, komen we dicht bij de rotsen. Gelukkig staat de wind gunstig maar er is wel veel swell. Als het donker wordt, varen we met de dinghy de baai in. Halverwege de ingang van de baai mag je de motor niet meer gebruiken en peddelen we verder de donkere baai in. Opeens zien we lichtflitsen door het water en zien we een spoor van licht als je de peddel door het water duwt. Het is een magische show en om ons heen schieten de vissen langs de dinghy. Iedere keer als we verder de baai in peddelen zien we een prachtige show in het water. Ik probeer er foto’s van te maken maar je ziet niets. Het is ondertussen erg donker geworden. De maan is nog niet op en er is een heldere sterrenhemel die voor enige verlichting zorgt. We peddelen nog een tijdje rond tot alle toeristen met de georganiseerde tour verdwenen zijn. Nu zijn we helemaal alleen in de donkere baai en genieten van wat we zien. Dit is echt een onvergetelijke ervaring! Als we terug op de boot zijn, gaan we anker op in het pikkedonker en varen langs het rif de zee weer op terug naar Esperanza waar we het anker weer laten zakken en gaan slapen.

Matthews Family

De volgende dag zien we de hostess weer maar nu op het strand met haar kinderen. Ze hebben een meisje Shalom in de leeftijd van Noor. Het klikt meteen en ze gaan samen spelen. De moeder, Jessica, nodigt ons uit bij hun thuis. We mogen daar de was doen en douchen als we willen.

douchen, wassen en internetten bij de Matthews family thuis

Ze hebben ook nog internet. Wat bijzonder is dat. Het blijkt dat zij in Montana wonen maar de kou daar uit de weg gaan door een paar maanden hier te wonen. Jessica werkt in een restaurant en Samuel renoveert het huis. Als tegenprestatie mogen zij daar in die periode ook wonen. Het klikt en Kiki en Noor blijven zelfs die nacht daar slapen.

Noor op weg naar het huis van Shalom om te logeren

De volgende dag hebben we de Matthews familie uitgenodigd om mee te gaan zeilen. Een grote wens van Samuel was om op zee te zeilen maar hij heeft evenwichtsstoornis en wordt snel zeeziek. We varen met de twee gezinnen de baai uit en hijsen de zeilen. Het gaat goed maar er staat veel weinig en we zien Sam al snel groen en geel worden. Daarom besluiten we om terug naar de baai te zeilen. Gelukkig zien we op de weg terug nog wel een school dolfijnen, altijd prachtig om te zien. In de baai kletsen we nog een tijd en als de zon gaat zakken, varen we de familie weer terug naar het strand.

Samuel en Jessica bij Phi aan boord

Helaas, zoals we al zo vaak hebben gedaan, moeten we ook van deze familie weer afscheid nemen want we willen weer verder.

Green Bay, Punta Arenas

De volgende ochtend gaan we anker op en varen naar het westelijke punt van Vieques. Daar schijnt een mooie grote baai te zijn. Langzaam glijdt het prachtige landschap van Vieques aan ons voorbij en varen we Green Bay in. Het is er zo rustig zodat we een mooie plek kunnen uitzoeken om voor anker te gaan. Punta Arenas is het uiterste puntje van Vieques en van hieruit zie je Puerto Rico al liggen. Landinwaarts zijn mangrove bossen en meertjes. Je mag alleen op het pad lopen want er ligt nog veel scherpe munitie. We gaan met de dinghy naar land en verkennen het strand.

Green Bay, Punta Arenas aan de westkust van Vieques

Mirjam heeft haar snorkel gear bij zich en gaat op zoek naar mooie vissen en koraal. Op het strand liggen ook de meest mooie schelpen.

Schelpen zoeken op het strand

We verzamelen er veel en genieten ondertussen van de rust en het heldere water. In de avond zitten we in de kuip en zien de zon ondergaan. Als het donker is zie ik voor het eerst het Zuiderkruis. Dat is het bekendste sterrenbeeld van het zuidelijk halfrond wat je soms ook op het noordelijk halfrond kunt zien. Het is hier doodstil, geen verkeer, geen stad, geen andere boten. Het is helemaal wij met zijn viertjes. ‘s Nachts als we in bed liggen, horen we opeens de motor van een snelle boot. Het volume zwelt aan en we besluiten om even door het luik te gaan kijken wat het is. Zonder verlichting raast de boot langs ons en vaart naar het strand. Het is een paar minuten stil en daarna horen we de motor weer en zien de boot in tegenovergestelde richting zonder verlichting weer langs onze boot racen, richting Puerto Rico. Soms is het heerlijk om alleen in een baai te liggen, maar soms…