Vannacht hebben we overnacht in Cane Garden Bay en we gaan vandaag de BVI’s verlaten na een heerlijke periode van bijna vier weken. Het doel voor vandaag is uitklaren op Jost van Dyke en daarna oversteken naar St. John. Eén van de eilanden van de USVI (United States Virgin Islands). Met een licht windje varen we op de genua naar Jost van Dyke om uit te klaren bij Little Harbour. Om daar te komen moeten we de baai invaren en een ankerplek zoeken.
We varen samen met Field Trip en als we voor anker liggen komt Mike me ophalen met de dinghy en varen we naar de kant om uit te klaren. Bij het inklaren, vier weken geleden, moesten we aangeven hoe lang we zouden blijven en die datum is inmiddels al lang verstreken. De dame van de customs doet daar moeilijk over maar we blijven glimlachen en laten weten dat de BVI’s zo mooi zijn en dat we daarom wat langer zijn gebleven. Gelukkig krijgen we de noodzakelijke stempels en documenten. We varen terug naar de boot, halen het anker op en zetten koers naar Cruz Bay op de USVI.
Cruz Bay
Na een uur varen verlaten we de territoriale wateren van de BVI’s en varen die van de USVI in.
We moeten ons melden via de VHF bij de US Coast Guard om te laten weten dat we de USVI binnenvaren. Nadat we ons gemeld hebben, krijgen we permissie om de territoriale wateren binnen te gaan en varen we richting Cruz Bay. De enige locatie op St. John om in te klaren. Het is een kleine baai en we proberen een ankerplek te vinden maar het is te ondiep voor ons.
Field Trip steekt veel minder diep dan wij en kan keurig vlak voor het dorp voor anker. Wij moeten buiten de baai aan de andere kant van het dorp voor anker. Mirjam vraagt zich af of zij en de meiden ook mee moeten, maar ik denk van niet dus zij blijven op Phi en gaan koekjes bakken. Met de dinghy vaar ik met alle paspoorten naar de customs en ga inklaren. De Customs Officer vertelt me dat iedereen persoonlijk moet inklaren en dat betekent dat ik de meiden moet ophalen. Gelukkig wil Jake van Field Trip dit doen en met hun snelle dinghy zijn de meiden zo opgehaald met het koekjesdeeg nog aan hun handen. Het inklaren ging snel en we hoeven voor het eerst niets te betalen. Een unicum hier in de Carieb. Als we naar buiten lopen om naar de dinghy te gaan, lopen we langs een auto met draaiende motor waar het raampje van opengaat. Een dame in uniform vraagt hoe lang de dinghy is. Ik geef haar de maten door en zij maakt een bonnetje voor me. Het blijkt dat als je het dock alleen al aanraakt, je moet betalen terwijl 20 meter verderop een gratis dinghy dock is. Nou ja, moeten we toch nog iets betalen. Het was ook te mooi om waar te zijn. Iets verderop is een supermarkt waar we naartoe lopen om wat noodzakelijke boodschappen te halen. De afgelopen twee weken hebben we geen winkel gezien en de voorraden raken langzamerhand op. De supermarkt heeft alles maar de prijzen zijn extreem hoog. Je betaalt hier zes euro voor een beker yoghurt. Het moet maar want we hebben wel het een en ander nodig omdat we de komende week in een gebied zullen verblijven waar geen winkels zijn. Na het boodschappen doen, tanken we de tank van de buitenboordmotor helemaal vol en varen terug naar Phi.
Maho Bay, Francis Bay
Omdat het niet echt een geschikte plek is om te overnachten, hebben we besloten om naar Francis Bay te varen. Een prachtige grote baai met veel beschutting. Het ligt net aan de andere kant van het eiland vlak bij de locatie waar we vanmorgen vandaan kwamen. Tegen het schemer vinden we een mooie plek in Mahi Bay, de baai naast Francis Bay. St. John is een natuurreservaat en je mag op enkele plekken na niet ankeren. Er liggen overal genoeg moorings om af te meren en het tarief van de Moorings staat op de boei zelf. Je moet dan het geld in een envelop doen en ergens in een brievenbus achterlaten. We vinden een mooring achterin de baai zo ver mogelijk bij andere boten vandaan en kijken uit over de Atlantische oceaan. Wat een prachtig uitzicht hebben we hier. We genieten van een prachtige zonsondergang vanuit de beschutting van de kuip.
De volgende dag krijgen de meiden eerst school. Noor is bezig met klokkijken en na school gaan Mirjam en de meiden snorkelen langs het rif en zien weer de meest prachtige vissen en schildpadden.
Ik probeer ondertussen de buitenboordmotor aan de praat te krijgen want die doet het niet meer.
Het blijkt dat het octaangehalte van de benzine in de US een stuk lager is dan bij ons en na alles schoon te hebben gemaakt, lukt het me gelukkig om hem weer werkend te krijgen. Hoop dat hij het blijft doen want we hebben alleen nog Amerikaanse benzine.
Trunk Bay
Na twee dagen gaan we naar een baai naast ons. Daar heb je drie day Moorings. Dat houdt in dat je daar alleen overdag mag blijven liggen en ‘s avonds weg moet. Het is een prachtige baai en je kunt er heel mooi snorkelen. Als we daar aankomen zien we dat er veel swell is en als we aan de mooring willen gaan liggen, krijgen we een enorme regenbui over ons heen.
Direct daarna klaart het weer op en schijnt de zon. De wind en de deining blijft. Met de dinghy gaan we naar het strand. Je mag maar op één plek het strand op met de dinghy en er staat een stevige branding. Onderweg passeren we een andere dinghy die ons al waarschuwt voor de branding en vlak voor de plek waar de golven overslaan laten we Kiki en Noor in het water springen. Zij zwemmen alvast naar de kant, zodat we samen in een een-tweetje de dinghy op het juiste moment op het strand kunnen trekken. Het lukt ons en trekken de dinghy ver het strand op. Dat wordt straks nog een hele toer om droog door de branding te komen, maar dat zien we straks wel.
De meiden gaan snorkelen en zien de meest fantastische vissen en koraal. Wat een prachtige natuur hier op St. John. Aan de andere kant van de baai vinden we een toiletgebouw met douches.
Het is koud water, maar zoet water. Heerlijk om het zoute water van je lijf te douchen. Onderweg vinden we ook nog enkele papaya bomen en plukken we wat vruchten voor aan boord. We hebben een heerlijk recept met groene papaya, knoflook en strooikaas in een pan. Het is tijd om verder te gaan want we gaan vanmiddag naar de andere kant van het eiland. Daar is één van de weinige plekken waar je mag ankeren op St. John. We pakken de dinghy en met behulp van Mike en Jake die de dinghy stabiel houden op de golven, laat ik de motor zakken en start hem. Gelukkig doet de buitenboordmotor het en we trotseren de branding. Helaas gaat dat wel gepaard met enkele golven en zitten we weer onder het zoute water. We varen rustig verder en zien de bemanning van de Field Trip de boot door de branding duwen. Opeens komt er een hoge golf die over hun dinghy slaat en het volgende wat we zien is Andrea die ondersteboven in de dinghy ligt. Het gaat verder goed en als we op de boot zijn, zetten we koers naar de andere kant van het eiland, richting Rendevous Bay, waar we vannacht blijven.
Morgen gaan we verderop naar een mooie baai in het nationaal park.
Lamshure Bay
‘s Ochtends gaan we anker op en varen op de motor richting Lamshure Bay. In de baai ligt al een aantal boten maar we vinden twee mooie plekken vlak bij de rotsen.
Het is er mooi maar we kunnen niet echt makkelijk naar het land. De dames gaan met de dinghy op onderzoek uit en vinden een andere baai, net om de hoek. De baai heet Little Lamshure Bay. Nu liggen we in Great Lamshure Bay. Er zijn daar nog twee Moorings vrij en varen er naar toe. Daar ligt slechts één andere boot en er is ruimte voor vier boten. Aan het einde van de baai is een groot zandstrand waar we makkelijk met de dinghy naar de kant kunnen.
Mike is een fervent duiker en waar we ook liggen, gaat hij op onderzoek uit onder water. Met name op jacht naar kreeften. Hij heeft het plan om vanavond als het donker is te gaan snorkelen. Mirjam en Andrea besluiten om mee te gaan. Ook al vindt Mirjam het doodeng, ze doet het toch maar.
Gewapend met een onderwater zaklamp pakken Andrea en Mirjam elkaars hand en blijven heel dicht bij elkaar. Ze zien allerlei mooie en angstaanjagende zeedieren. Zelfs onder water hoor je de krekels nog en ‘s nachts hoor je onder water ook andere geluiden dan overdag. Het is eng en betoverend te gelijk. Ook komen ze Barry de Cuda tegen. Dat is de huis barracuda van Field Trip.
De vis ligt de hele dag onder de boot en komt af en toe even kijken als er iets in het water wordt gegooid. Gelukkig doet Barry niets maar een grote snoekachtige vis van ruim een meter naast je… Ik blijf lekker aan boord!
Reef Bay trail
Vanuit Lamshure Bay gaan we vandaag een lange tracking maken. Op St. John zijn meerdere trails en wij volgen de Reef Bay trail. Die leidt ons naar een ruïne van een suikerplantage en naar de Petroglyphs. Het is warm en de trail leidt ons de berg op.
Aan de zijkant van het pad staan bomen en struiken en het pad zelf bestaat uit kiezels en keien. We lopen bergopwaarts. Het gaat makkelijk want het is niet al te steil alleen de hitte valt niet mee. Stap-voor-stap komen we dichter bij de top waar de plantage ligt. Ik had me een prachtig landhuis voorgesteld maar het valt tegen. Het zijn wat muren die overwoekerd zijn door planten.
In de tuin ligt nog een karkas van een schaap.
We lopen de trail weer naar beneden en slaan na een tijdje af van het pad om naar de Petroglyphs te gaan. Petroglyphs zijn afbeeldingen die door de native American Indians in een rotswand zijn gekrast. Deze tekeningen zijn gevonden rondom de hoogste watervallen van St. John.
Het zijn gezichten van wezens en je vindt er diverse rondom de rotsen van de waterval.
Het is gek om te realiseren dat hier duizenden jaren geleden mensen dit in de rots hebben gekrast. Zij wisten toen nog niet dat ze zoveel later een attractie zouden worden. Na het bezoek aan de Petroglyphs dalen we af richting de baai en gaan met dinghy weer naar Phi. Moe en voldaan koelen we af in het frisse water. We raken langzamerhand weer door onze voorraden heen en we verzamelen wat ingrediënten en voegen die samen tot een heerlijke maaltijd.
Daarna kijken we met de crew van Field Trip weer een film op het achterdek van Field Trip.
St. Thomas
Het wordt tijd om de voorraden aan te vullen en ook om weer een eiland op te schuiven. Daarom gaan we vandaag richting St. Thomas. We plannen een tussenstop bij Christmas Cove op Great St. James. In de reisgidsen bekend als een mooie baai, maar als we daar zijn, valt het enorm tegen. Daarnaast hadden we de de laatste vrije mooring gevonden en omdat er geen beschikbaar voor Field Trip besluiten we om direct door te gaan naar Honeymoon Bay aan een eiland vlak bij St. Thomas. Het is nog een uur of twee varen en aan het eind van de middag varen we Honeymoon Bay in. Het is er druk maar toch vinden we een mooi plekje achter in de baai. Het ankeren gaat wat moeilijk en de eerste keer krabt het anker. De tweede keer lukt het wel goed.
Het wachten is nu op Field Trip. Ook zij moeten meerdere malen opnieuw ankeren. Als we goed en wel liggen gaan we naar het strandje, omzoomd door palmbomen voor een painkiller bij Dinghy’s, één van die bekende strandtentjes in de Carieb.
Pubquiz
De volgende avond is de wekelijkse pubquiz en wij doen met de twee families mee. Er zijn verrassend veel vragen die we weten te beantwoorden en als de uitslag bekend wordt gemaakt, blijken we eerste te zijn geworden.
De prijs: een painkiller voor allemaal en we mogen wat merchandise van Dinghy’s uit een grote doos halen. Graaiend als zwervers op het water vallen we aan en zoeken in de doos naar een leuke prijs. Er zijn T-shirts, handoekjes, zonnebrillen en nog veel meer. We hebben dikke lol en zoeken allemaal een mooie prijs uit.
Daarna eten we Conchfritters en sluiten de avond af met een heerlijke keylime pie. Dat is een citroentaart en komt uit deze regio. Wat is dat een heerlijk taartje! Met onze verdiende prijzen varen we voldaan weer terug naar Phi.